Τεστ Διατροφογενετικής – DNA τεστ Διατροφής

Τα τεστ Διατροφογενετικής αποτελούν ένα σύγχρονο, ισχυρό εργαλείο εξατομίκευσης των προγραμμάτων διατροφής. Οι γενετικές πληροφορίες που περιλαμβάνονται στην προσωπική σας ανάλυση θα σας δώσουν βαθύτερη γνώση της προδιάθεσης και των αναγκών σας, ώστε να επιλέξετε το κατάλληλο πλάνο διατροφής και πρόγραμμα άσκησης για σας.   Απευθύνονται σε άτομα όλων των ηλικιών (είτε χρειάζονται ρύθμιση σωματικού βάρους είτε όχι), σε αθλητές ή ασκούμενους, καθώς επίσης και σε παιδιά άνω των τριών ετών. Έχει, μάλιστα, ιδιαίτερο ενδιαφέρον σε παιδιά και εφήβους γιατί μπορούμε να μάθουμε από πολύ νωρίς προδιαθέσεις και ιδιαίτερες ανάγκες και να κάνουμε τροποποιήσεις στη διατροφή τους εγκαίρως.

Τα τεστ έχουν συμβουλευτικό και  προληπτικό χαρακτήρα. Βασιζόμενοι στα αποτελέσματα μπορούμε να προλάβουμε την εκδήλωση συγκεκριμένων νόσων, και διαταραχών που σχετίζονται με τη διατροφή καθώς και τραυματισμούς κατά την άσκηση παρεμβαίνοντας από νωρίς στη διατροφή αλλά και τον συνολικό τρόπο ζωής του ατόμου. Για παράδειγμα, αν βρεθεί ότι κάποιο άτομο έχει προδιάθεση για διαβήτη, θα πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στην ποιότητα των υδατανθράκων που θα καταναλώνει, καθώς επίσης και στην καθημερινή φυσική του δραστηριότητα. Αντίστοιχα, εάν κάποιος αθλητής έχει «ευαισθησία» σε μυϊκούς τραυματισμούς, θα πρέπει να προσαρμόσει το προπονητικό του πρόγραμμα ώστε να μειώσει την πιθανότητα αυτή και να μεγιστοποιήσει την απόδοσή του. Έχουμε θα λέγαμε την  δυνατότητα να προτείνουμε αλλαγές στον συνολικό τρόπο ζωής του ατόμου που μπορεί να είναι καθοριστικές προς την κατεύθυνση της βέλτιστης ατομικής υγείας και φυσικής κατάστασης.

Άλλη μία πληροφορία που μπορεί να μας δώσει μια τέτοιου είδους ανάλυση είναι η ατομική έμφυτη κλίση προς συγκεκριμένα αθλήματα. Για παράδειγμα, εάν ένα άτομο είναι γενετικά ευνοημένο ώστε να αποδίδει καλύτερα σε αθλήματα αντοχής, θα ήταν πολύ χρήσιμο να το γνωρίζει από μικρή ηλικία, ώστε να προπονηθεί εξ αρχής στο άθλημα το οποίο έχει «κλίση». Έτσι, η πιθανότητα να εξελιχθεί προπονητικά και να φτάσει στη μέγιστη δυνατή αθλητική απόδοση θα είναι πολύ μεγαλύτερη και η προπόνηση θα είναι περισσότερο στοχευμένη και βασισμένη στις ατομικές του ανάγκες.

Τέλος, θα πρέπει να τονίσουμε ότι τα τεστ Διατροφογενετικής ΔΕΝ είναι τεστ αλλεργίας ή δυσανεξίας και σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να υποδείξουν τον αποκλεισμό τροφίμων από το διαιτολόγιό μας με σκοπό τη διαχείριση βάρους. Πρόκειται για γενετικά τεστ που στηρίζονται σε επιστημονικά δεδομένα.

Σεπτέμβριος: Μήνας προσαρμογής και νέων στόχων. Διόρθωσε την διατροφή σου με βάση τα γονίδια σου κάνοντας τεστ DNA.

ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΕΞΕΤΑΣΗΣ

Τα τεστ Διατροφογενετικής γίνονται με δείγματα σάλιου, με τη βοήθεια ειδικής αποστειρωμένης μπατονέτας. Στη συνέχεια, στέλνονται για ανάλυση σε ειδικά  εργαστήρια, και τα αποτελέσματα τα λαμβάνουμε ως ένα πλήρες, εξειδικευμένο αρχείο, στο οποίο εξηγούνται όλα τα ευρήματα που σχετίζονται με τα αναλυθέντα γονίδια. Η αναλυτική ερμηνεία των αποτελεσμάτων γίνεται από την εκπαιδευμένη διαιτολόγο. Στη συνέχεια, κάνουμε τις κατάλληλες αλλαγές στη διατροφική παρέμβαση και συστήνονται αλλαγές του τρόπου ζωής όπως η εξέτασή σας θα υποδείξει, με απώτερο σκοπό την επίτευξη της βέλτιστης υγείας σας. Η εξέταση γίνεται μία φορά, καθώς τα γονίδια του κάθε ανθρώπου δεν μεταβάλλονται κατά τη διάρκεια της ζωής του.

ΤΕΣΤ ΔΙΑΤΡΟΦΟΓΕΝΕΤΙΚΗΣ

Τεστ Διατροφής

Πρόκειται για γονιδιακό έλεγχο κατά τον οποίο διερευνάται το γενετικό προφίλ του ατόμου ως προς τη διαχείριση του σωματικού βάρους, το μεταβολισμό των διαφόρων συστατικών της τροφής και την καρδιομεταβολική υγεία. Πιο αναλυτικά, σχετικά με τη διαχείριση βάρους βλέπουμε προδιάθεση για παχυσαρκία, ιδιαίτερες ανάγκες για υδατάνθρακες, λιπαρά και πρωτεΐνη, προτίμηση σε γλυκά, ανάγκη για σνακ καθώς και πληροφορίες για το βιολογικό μας ρολόι. Σχετικά με την καρδιομεταβολική υγεία εξετάζονται γονίδια που υποδεικνύουν τις προσωπικές μας ανάγκες και πως μας επηρεάζει η κατανάλωση των διαφόρων ειδών λιπαρών (κορεσμένα, ω-3, ω-6, τρανς). Τέλος, βλέπουμε και την ευαισθησία μας σε καφεΐνη, αλκοόλ, αλάτι, γλουτένη και λακτόζη. Πιο συγκεκριμένα, αναλύονται γονίδια που αφορούν τα εξής:

  • Μακροθρεπτικά συστατικά (υδατάνθρακες, πρωτεΐνες, ολικά λιπαρά, κορεσμένα και τρανς λιπαρά, ω-6/ ω-3 λιπαρά)
  • Τροφικές ευαισθησίες (αλάτι, καφεΐνη, λακτόζη, γλουτένη)
  • Διατροφικές συνήθειες (κατανάλωση σνακ και γλυκών καθώς και χρονότυπος ή αλλιώς βιολογικό ρολόι

Τεστ 3 σε 1
Τεστ Διατροφής & γενετική ανάλυση για Βιταμίνες και Ιχνοστοιχεία & γενετική ανάλυση για άθληση

Σε αυτό το τεστ έχουμε επιπλέον πληροφορίες την απορρόφηση πολλών βιταμινών και ιχνοστοιχείων καθώς και για την ικανότητα αποτοξίνωσης του οργανισμού και τις αντιοξειδωτικές ανάγκες του. Και η τελευταία ανάλυση αφορά το αθλητικό μας προφίλ (αντοχή, μυϊκή δύναμη, αερόβια ικανότητα, ανάπτυξη μυικής μάζας, κίνητρο για άσκηση) και την προδιάθεση τραυματισμών (αντοχή στον πόνο, τραυματισμός τενόντων σε γόνατο και αγκώνα, τραυματισμός Αχίλλειου τένοντα, αποκατάσταση μετά την άσκηση). Οι 26 κατηγορίες ανάλυσης που περιλαμβάνει η αναφορά αποτελεσμάτων είναι:

  • Μακροθρεπτικά συστατικά (υδατάνθρακες, πρωτεΐνες, ολικά λιπαρά, κορεσμένα και τρανς λιπαρά, ω-6/ ω-3 λιπαρά)
  • Μικροθρεπτικά συστατικά (7 βιταμίνες και 3 ιχνοστοιχεία)
  • Τροφικές ευαισθησίες (αλάτι, καφεΐνη, λακτόζη, γλουτένη)
  • Διατροφικές συνήθειες (κατανάλωση σνακ και γλυκών καθώς και χρονότυπος ή αλλιώς βιολογικό ρολόι)
  • Ενυδάτωση & Αντιοξειδωτικά (ανάγκες σε ενυδάτωση και αντιοξειδωτικά)

Τεστ NutriGenetix
Τεστ Διατροφής & γενετική ανάλυση για Βιταμίνες και Ιχνοστοιχεία & ερωτηματολόγιο υγείας και τρόπου ζωής

Το iDNA NutriGenetix είναι ένα in vitro διαγνωστικό προϊόν (IVD), το οποίο περιλαμβάνει γενετική ανάλυση και καταγραφή των φαινοτυπικών χαρακτηριστικών του ατόμου μέσω ενός ερωτηματολογίου υγείας και τρόπου ζωής. Παρουσιάζει τις ατομικές ανάγκες για την επίτευξη του εξατομικευμένου διατροφικού στόχου καθώς και ένα εξατομικευμένο πρόγραμμα διατροφής. Συνδυάζει γενετική ανάλυση με πληροφορίες σχετικές με τον τρόπο ζωής και παρουσιάζει τις ατομικές ανάγκες για την επίτευξη του διατροφικού στόχου καθώς και ένα εξατομικευμένο πρόγραμμα διατροφής. Τα οφέλη του συγκεκριμένου τεστ είναι η πρόληψη της παχυσαρκίας και των συναφών ασθενειών, η διαχείριση βάρους, η βέλτιστη ενέργεια και ευεξία καθώς και η πρόληψη διατροφικών ελλείψεων. Επομένως, το τεστ αυτό απευθύνεται σε άτομα με θέμα βάρους, νοσήματα σχετικά με την παχυσαρκία, όπως ινσουλινοαντίσταση, σακχαρώδης Διαβήτης τύπου ΙΙ, υπέρταση και καρδιαγγειακά, μεταβολικό Σύνδρομο, οικογενειακό ιστορικό χρόνιων παθήσεων που σχετίζονται με την παχυσαρκία καθώς επίσης σε άτομα με παράγοντες κινδύνου για νοσήματα, π.χ. υπερχοληστερολαιμία, προδιαβήτης. Ακόμη, σε άτομα που έχουν ως στόχο την υγεία τους και την πρόληψη διαφόρων ασθενειών (health-conscious). Και τέλος σε άτομα με «περιοριστική» διατροφή λόγω χρόνου ή πεποιθήσεων.

Γίνεται, λοιπόν, αντιληπτό ότι οι ανάγκες κάθε οργανισμού απαιτούν εξατομίκευση, ιδιαίτερα όταν αυτές αφορούν σε παρεμβάσεις σχετικές με την υγεία και την ομαλή λειτουργία του ανθρώπινου οργανισμού. Κάτι τέτοιο είναι απόλυτα λογικό, δεδομένου ότι κανένας άνθρωπος δεν είναι όμοιος με κάποιον άλλον, και επομένως κάθε άνθρωπος θα πρέπει να αντιμετωπίζεται ως μοναδικός.

Ψωμί: Φίλος ή εχθρός;

Το ψωμί ανήκει στην ομάδα των δημητριακών (ή όπως διαφορετικά συνηθίζουμε να την αποκαλούμε των αμυλούχων τροφίμων), στην οποία ανήκουν όλα τα αρτοπαρασκευάσματα, ό,τι περιέχει αλεύρι (όπως μπισκότα ή κέικ), τα ζυμαρικά, το ρύζι και η πατάτα. Η ομάδα αυτή τοποθετείται στη βάση της πυραμίδας της Μεσογειακής διατροφής. Για το λόγο αυτό τα τρόφιμα που ανήκουν σ’ αυτή καλό είναι να αποτελούν βασικό κομμάτι της καθημερινής μας διατροφής, καθώς είναι απαραίτητα για τον οργανισμό μας, αφού περιέχουν υδατάνθρακές, βασικός ρόλος των οποίων είναι να εφοδιάζουν με ενέργεια το σώμα και το μυαλό μας.

Υπάρχουν πάρα πολλά είδη ψωμιού. Μερικά από αυτά είναι το σταρένιο, το χωριάτικο, με προζύμι, το ολικής αλέσεως, το σικάλεως, το πολύσπορο, το ψωμί από αλεύρι ζέας και πολλά ακόμη! Το ποιό θα προτιμήσετε είναι θέμα προσωπικής γευστικής προτίμησης, ενημέρωσης πάνω σε θέματα διατροφής καθώς και ευαισθητοποίησης όσον αφορά ειδικότερα την υγιεινή διατροφή.

Πόσο πραγματικά διαφέρει η θρεπτική αξία των διαφορετικών ειδών ψωμιού;

Στον παρακάτω πίνακα συγκρίνουμε τη θερμιδική αξία και την περιεκτικότητα σε συγκεκριμένα θρεπτικά συστατικά που αντιστοιχούν σε τέσσερεις διαφορετικούς τύπους ψωμιού. Η σύγκριση έχει ως βάση μια φέτα ψωμί που ζυγίζει 30 γραμμάρια.

Πιο αναλυτικά, βλέπουμε ότι οι τέσσερεις διαφορετικοί τύποι ψωμιού δεν έχουν καμία αξιόλογη διαφορά όσον αφορά το θερμιδικό τους περιεχόμενο. Ουσιαστικά, δηλαδή, έχουν τις ίδιες θερμίδες! Επομένως, δεν είναι ωφέλιμο για κάποιον να επιλέγει ψωμί ολικής αλέσεως για να βοηθηθεί στο αδυνάτισμα. Αντιθέτως, αν για κάποιο ιατρικό λόγο συστήνεται κάποιος να καταναλώνει υδατάνθρακες με μέτρο, τότε θα είχε κάποιο όφελος αν επέλεγε ψωμί ολικής αλέσεως ή πολύσπορο. Και πιο συγκεκριμένα, αν πρόκειται για διαβητικό άτομο, αυτό θα ήταν η ιδανική επιλογή καθώς οι δύο αυτοί τύποι ψωμιού και περιέχουν περισσότερες φυτικές ίνες αλλά έχουν επίσης και χαμηλότερο γλυκαιμικό δείκτη (άρα αυξάνουν αργά το σάκχαρο στο αίμα). Παράλληλα δε, οι φυτικές ίνες βοηθούν στην ρύθμιση των λιπιδίων στο αίμα. Σε κάθε περίπτωση, όπως άλλωστε φαίνεται από τον παραπάνω πίνακα, το ψωμί που έχει το προβάδισμα στην θρεπτική αξία είναι το πολύσπορο.

Ο γλυκαιμικός δείκτης είναι ένας τρόπος ταξινόμησης των αμυλούχων τροφίμων ανάλογα με το πόσο αυξάνουν το σάκχαρο στο αίμα μετά την κατανάλωση τους. Φαίνεται να είναι πιο υγιεινη και χορταστική επιλογή να επιλέγουμε αμυλούχα με χαμηλό γλυκαιμικό δείκτη, όπως έιναι το πολύσπορο ψωμί, το ολικής αλέσεως ή το σικάλεως. Η επιλογή προιόντων χαμηλού γλυκαιμικού δείκτη φαίνεται να είναι πολύ ευεργετική σε ασθενής με σακχαρώση διαβήτη τύπου 2.

Το ψωμί αποτελεί σίγουρα βασικό τρόφιμο της ελληνικής διατροφής και είναι «φορτωμένο» με πολλούς διατροφικούς μύθους. Πιο συγκεκριμένα, όλοι κάποια στιγμή θα έχουμε ακούσει ότι «το ψωμί παχαίνει», «το μαύρο ψωμί έχει λιγότερες θερμίδες», «η κόρα εχει λιγότερες θερμίδες από την ψύχα», «όταν θες να αδυνατίσεις αντικατέστησε το ψωμί με φρυγανιές ή παξιμάδια», «δεν κάνει να τρώμε ψωμί με μακαρόνια», «φάε ψωμί για να χορτάσεις/ στηλωθείς» και άλλες φράσεις που συχνά ενοχοποιούν το ψωμί. Όπως ήδη έχουμε ξεκαθαρίσει το ψωμί δεν έχει πολλές θερμίδες και επομένως δεν παχαίνει!

Αυτό όμως που απαιτεί μια ισορροπημένη διατροφή είναι το μέτρο!!Το ψωμί συνιστά ανυπόσπαστο κομμάτι της διατροφής μας και σε κάθε περίπτωση αυτοί που το αγαπούν μπορούν να το εντάξουν στο καθημερινό τους πρόγραμμα. Από τους πολλούς λάτρεις του ψωμιού συχνά ακούω το ερώτημα «πόσο ψωμί την μέρα μπορώ να φάω;». Η απάντηση όμως δεν είναι τόσο απλή και βέβαια είναι διαφορετική για κάθε άνθρωπο. Εξαρτάται από τις συνολικές ημερήσιες ανάγκες σε θερμίδες, που με τη σειρά τους εξαρτώνται από το βάρος, το ύψος, το φύλο, την ηλικία, το επίπεδο σωματικής δραστηριότητας και από άλλους παράγοντες και από την άλλη εξαρτάται επίσης και από τις γευστικές προτιμήσεις του καθενός. Πάντως το ψωμί είναι ένα τρόφιμο που ταιριάζει με όλα και μπορεί να υπάρχει σε όλα τα γεύματα. Ας μην ξεχνάμε μάλιστα ότι χρειαζόμαστε τουλάχιστον τις μισές ημερήσιες θερμίδες μας από την ομάδα τροφίμων που ανήκει το ψωμί, δηλαδή από τα αμυλούχα, αφού αυτά μας δίνουν την άμεση ενέργεια που χρειαζόμαστε μέσα στη μέρα. Και που καταλήγουμε ξανά; Το κάθετι «χωράει» σε μια ισορροπημένη διατροφή!

Από την άλλη, θα πρέπει να τονιστεί ότι υπάρχουν και άτομα που έχουν σοβαρούς λόγους υγείας να αποφύγουν την κατανάλωση του ψωμιού. Πιο συγκεκριμένα, άτομα με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2, ανάλογα το στάδιο της νόσου και την φαρμακευτική τους αγωγή, πρέπει να καταναλώνουν με προσοχή αμυλούχα τρόφιμα, άρα και ψωμί, και παράλληλα να προτιμούν ψωμί ολικής αλέσεως, πολύσπορο ή σικάλεως. Γυναίκες με πολυκυστικές ωοθήκες και άτομα με ινσουλινοαντίσταση (αυξημένη ινσουλίνη αίματος) καλό είναι να περιορίζουν τα αμυλούχα, ανάλογα με τους διαβητικούς. Ασθενείς με φλεγμονώδεις νόσους του εντέρου, όπως είναι η νόσος Crohn και η Ελκώδης Κολίτιδα, πρέπει να αποφεύγουν το ψωμί και τα προιόντα του όταν αυτά είναι πλούσια σε φυτικές ίνες, ειδικά σε περιόδους έξαρσης. Τέλος, άτομα με κοιλιοκάκη ή όπως αλλιώς αποκαλείται δυσανεξία στη γλουτένη πρέπει να αποφεύγουν τελείως το ψωμί.

Κι επειδή τα τελευταία χρόνια γίνεται πολύ λόγος για αυτή τη δυσανεξία θα ήθελα να δούμε τι πραγματικά είναι. Η γλουτένη ουσιαστικά είναι μια πρωτεΐνη που βρίσκεται στα δημητριακά σιτάρι, κριθάρι, σίκαλη. Ως δυσανεξία στη γλουτένη ορίζουμε την μόνιμη αυτοάνοση εντεροπάθεια κατά την οποία, με τη κατανάλωση προϊόντων που περιέχουν γλουτένη από τον πάσχοντα, προκαλείται φλεγμονή του εντέρου, εκφύλιση των εντερικών λαχνών και καταστροφή του εντερικού βλεννογόνου. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την σοβαρή δυσαπορρόφηση θρεπτικών συστατικών. Τα συμπτώματα της νόσου είναι διάρροια, ναυτία, τυμπανισμός, κοιλικό άλγος, κόπωση, αναιμία, οστεοπόρωση, έλλειψη βιταμινών και διαταραχές στην ανάπτυξη στα παιδιά. Για να διαγνωστεί κάποιος με δυσανεξία στη γλουτένη θα πρέπει με αιματολογικές εξετάσεις να προσδιοριστούν κάποια συγκεκριμένα αντισώματα και, αν αυτό συμβεί, η τελική διάγνωση γίνεται με βιοψία εντέρου.

Κλείνοντας, ελπίζω να απενεχοποίησα το ψωμί που είναι για πολλούς αγαπημένο τρόφιμο και για άλλους η πηγή του κακού για τα περιττά κιλά τους…. 

Η θέση του ψωμιού στην ελληνική ζωή, την νοοτροπια, την κουλτούρα και την ιστορία φανερώνεται και από τις πάρα πολλές παροιμίες και φράσεις που το χρησιμοποιούν. Κάποιες από αυτές τις παροιμίες είναι «Τάζει φούρνους με καρβέλια και λαγούς με πετραχήλια», «Ο λόγος σου με χόρτασε και το ψωμί σου φά’ το», «Ο πεινασμένος καρβέλια ονειρεύεται», «Όποιος έχει νου και γνώση, πριν πεινάσει μαγειρεύει», «Όταν κοιμάται ο γιόκας μου ψωμί δεν μας γυρεύει», «Κάλλιο το σημερινό ψωμί παρά την αυριανή πίτα», «Η βιάση ψήνει το ψωμί μα δεν το καλοψήνει», «Νηστεύει ο δούλος του Θεού γιατί ψωμί δεν έχει» και πολλές άλλες, ενώ και κάποιες άλλες φράσεις όπως «Άρτος και Θεάματα», «Ψωμί- Παιδεία-Ελευθερία» , «Άρτος ο επιούσιος» και «Θα πούμε το ψωμί ψωμάκι» είναι γνωστές σε όλους μας …

Νηστεία: Όσοι πιστοί προσέλθετε!!!

Ως νηστεία ορίζουμε τη διατροφή που αποκλείει την κατανάλωση κρέατος και ζωικών προϊόντων. Κατά τη διάρκεια του έτους οι ημέρες της νηστείας είναι 170, δηλαδή περίπου η μισή χρονιά!!Και βέβαια η μεγαλύτερη νηστεία είναι αυτή πριν το Πάσχα, διάρκειας 49 ημερών. Η νηστεία όπως την γνωρίζουμε σήμερα διαμορφώθηκε από αρκετές Συνόδους στα τέλη του 10 αιώνα. Σε καμιά άλλη θρησκεία δεν υπάρχει υποχρεωτική νηστεία με τόσους περιορισμούς για τους πιστούς. Νηστεία υπήρχε και στην αρχαία Ελλάδα για τους ιερείς. Ακόμη και ορισμένοι φιλόσοφοι, όπως οι Πυθαγόρειοι, έκαναν διατροφικούς αποκλεισμούς για πνευματικούς λόγους. Η νηστεία ουσιαστικά είναι μια άσκηση εγκράτειας και λιτότητας που δυναμώνει το πνεύμα και ετοιμάζει το άτομο να πραγματοποιήσει ένα σημαντικό πνευματικό έργο.

Πράγματι, έχει αποδειχτεί από μελέτες στον Ελλαδικό χώρο ότι η νηστεία συνεπάγεται πολλαπλά οφέλη στην υγεία του ατόμου, όπως:

  • Μείωση λιπιδίων στο αίμα, όπως χοληστερόλη και τριγλυκερίδια, λόγω της μειωμένης πρόσληψης κορεσμένου λίπους που βρίσκεται στα κρέατα και τα παράγωγά τους αλλά και της αυξημένης κατανάλωσης φυτικών ινών που μειώνουν της απορρόφηση του λίπους.
  • Μείωση ουρικού οξέος, λόγω της περιορισμένης κατανάλωσης πρωτεϊνών ζωικής προέλευσης (στις περιπτώσεις που καταναλώνεται αλκοόλ με μέτρο).
  • Ρύθμιση σακχάρου αίματος, λόγω των αυξημένων φυτικών ινών.
  • Ρύθμιση αρτηριακής πίεσης, λόγω της υψηλής κατανάλωσης καλίου, διαμέσου των φρούτων και των λαχανικών.
  • Καλύτερη λειτουργία εντέρου, λόγω των πολλών φυτικών ινών, από φρούτα, λαχανικά, όσπρια, ξηρούς καρπούς.
  • Ρύθμιση σωματικού βάρους, στα άτομα που νηστεύουν και προσπαθούν να ακολουθούν τη φιλοσοφία της νηστείας σχετικά με την εγκράτεια, τη λιτότητα και το μέτρο.
  • Βελτίωση διατροφικών συνηθειών, λόγω της εξοικείωσης του ατόμου με τα φρούτα, τα λαχανικά, τα όσπρια και τα θαλασσινά.
  • Μείωση κινδύνου για διάφορες μορφές καρκίνου, όπως π.χ. παχέως εντέρου, λόγω των πολλών φυτικών ινών αλλά των αντιοξειδωτικών συστατικών.
  • Μείωση συμπτωμάτων κατάθλιψης μέσω της ενδυνάμωσης της αυτοπεποίθησης και της ικανοποίησης από την επίτευξη ενός προσωπικού στόχου, της ηθικής ικανοποίησης και της γενικότερης ψυχικής και σωματικής ανάτασης.

Από την άλλη, ο αποκλεισμός κρέατος και όλων των ζωικών προϊόντων από τη διατροφή μας για πολλές ημέρες μπορεί να προκαλέσει ορισμένες ελλείψεις σε θρεπτικά συστατικά, όπως στην πρωτεΐνη, το σίδηρο, την Βιταμίνη Β12 το ασβέστιο και τον ψευδάργυρο. Παρ’ όλα αυτά όποιος είναι καλά ενημερωμένος και οργανωμένος μπορεί να τις αποφύγει!

Καλές πηγές φυτικής πρωτεΐνης είναι τα θαλασσινά, τα όσπρια, τα μανιτάρια και οι ξηροί καρποί καθώς και τα προϊόντα σόγιας. Όσον αφορά τα όσπρια γνωρίζουμε ότι όταν τα συνδυάσουμε με ρύζι ή κάποιο άλλο αμυλούχο τρόφιμο ολικής αλέσεως μπορούμε να πετύχουμε πρωτεΐνη ισοδύναμη του κρέατος, δηλαδή υψηλής βιολογικής αξίας. Σε αυτή τη λογική θα μπορούσαμε να βάλουμε στο διαιτολόγιο μας το παραδοσιακό φακόρυζο ή το ρεβυθόρυζο και στις περιπτώσεις που έχουμε κάποια άλλη παραδοσιακή συνταγή με όσπρια να τη συνοδεύουμε με κρίθινο παξιμάδι ή ψωμί ολικής αλέσεως.

Όσον αφορά το σίδηρο, εξαιρετικές πηγές του είναι τα στρείδια, μύδια και οι γαρίδες! Επίσης, τα όσπρια, ειδικά οι φακές και τα φασόλια, τα εμπλουτισμένα δημητριακά ολικής αλέσεως καθώς και η βρώμη. Ακόμη αρκετά φρούτα και λαχανικά είναι καλές πηγές σιδήρου. Πιο αναλυτικά, τα ξερά σύκα, τα ξερά βερίκοκα, τα βατόμουρα, το αβοκάντο, τα πράσινα φυλλώδη λαχανικά (όπως το σπανάκι) , το μπρόκολο, ο αρακάς, τα ραδίκια, τα μανιτάρια, η πατάτα ψημένη με τη φλούδα, η αγκινάρα, το παντζάρι, το καρότο, το πράσο και ο μαϊντανός. Τέλος αρκετοί ξηροί καρποί, όπως τα κάσιους, τα αμύγδαλα, τα φιστίκια, ο κολοκυθόσπορος και ο ηλιόσπορος αποτελούν πολύ καλή πηγή σιδήρου. Για αυτούς που νηστεύουν και η σοκολάτα υγείας, που συχνά αποτελεί το αγαπημένο γλύκισμα της σαρακοστής μπορεί να τους εφοδιάσει με σίδηρο. Πολύ σημαντικό είναι να συνδυάζουμε τις πηγές σιδήρου με κάποια πηγή βιταμίνης C, όπως είναι τα εσπεριδοειδή (λεμόνια, πορτοκάλια , κ.α), τα κραμβοειδή (μπρόκολο, κουνουπίδι, λαχανάκια βρυξελλών), το ακτινίδιο, οι φράουλες και οι χρωματιστές πιπεριές.

Με την απουσία κρέατος, πέρα από τη μειωμένη κατανάλωση σίδηρου παρατηρείται και χαμηλή κατανάλωση βιταμίνης Β12. Κι αυτό γιατί η βιταμίνη αυτή σχετίζεται με την ανάπτυξη των ερυθροκυττάρων και βρίσκεται κυρίως σε ζωικά τρόφιμα. Κατά τη διάρκεια της νηστείας μπορούμε να την προμηθευτούμε από τα θαλασσινά, το γάλα σόγιας και τα δημητριακά ολικής αλέσεως.

Στη συνέχεια να δούμε τι πρέπει να περιέχει το διαιτολόγιο μας για καλύπτουμε τις ανάγκες μας σε ασβέστιο, που ειδικά για τις γυναίκες και τα παιδιά είναι ιδιαίτερης σημασίας!!Τα όσπρια, το μπρόκολο, το σπανάκι, ο αρακάς και το τοφού μας δίνουν καλές ποσότητες ασβεστίου. Ταυτόχρονα, τα αμύγδαλα και το σουσάμι με τα προϊόντα του (ταχίνι, χαλβάς) αποτελούν εξαιρετικές πηγές ασβεστίου.

Ένα ακόμη μέταλλο που μπορεί να λείψει σε μια μεγάλη νηστεία είναι ο ψευδάργυρος. Ο ψευδάργυρος είναι πολύ σημαντικός για όλες τις βασικές μας λειτουργίες όπως είναι η ανάπτυξη, η αναπαραγωγή, η πέψη, η παραγωγή ενέργειας και παράλληλα είναι απαραίτητος για τη δημιουργία Τ- λεμφοκυττάρων, άρα για ένα ισχυρό ανοσοποιητικό. Καλές μη ζωικές πηγές ψευδαργύρου είναι τα μύδια, τα στρείδια, οι γαρίδες, το πίτουρο, ο αρακάς, τα ρεβύθια και κάποιοι ξηροί καρποί (όπως τα βραζιλιάνικα φιστίκια, τα φουντούκια, τα αράπικα φιστίκια και τα καρύδια).  

Σε γενικές γραμμές όλοι μπορούν να νηστέψουν. Ιδιαίτερη προσοχή χρειάζονται οι έγκυοι, οι γυναίκες με ιστορικό σιδηροπενικής αναιμίας, οι ηλικιωμένοι, τα παιδιά και οι αθλητές. Σε αυτές τις περιπτώσεις πρέπει να υπάρχουν στο καθημερινό διαιτολόγιο τους πολύ καλές εναλλακτικές των παραπάνω θρεπτικών συστατικών.

Η νηστεία, όταν γίνεται σωστά και συνετά, λοιπόν, μπορεί να ωφελήσει την υγεία μας, αφού αποτελεί ένα εξαιρετικά ευεργετικό μοτίβο διατροφής!!! 

Λαμβάνοντας υπόψη τα παραπάνω η θρεπτική αξία της διατροφή σας όσο νηστεύετε δεν υπολείπεται σε τίποτα. 

Αντίθετα ενδυναμώνεται ο αυτοέλεγχος και η εγκράτεια που είναι απαραίτητες αρετές για μια ισορροπημένη διατροφή!!!

Τα οφέλη της φυσικής δραστηριότητας

Μείνε δραστήριος!

Εισαγωγή

Αν και δεν υπάρχουν σίγουρες συνταγές για την καλή υγεία, το μείγμα της υγιεινής διατροφής και τακτικής άσκησης είναι το καλύτερο δυνατό.

Η τακτική άσκηση και η σωματική δραστηριότητα βοηθά τα περισσότερα συστήματα του σώματος να λειτουργούν καλύτερα. Φαίνεται να δρα κατά των καρδιακών παθήσεων, του διαβήτη, και μια σειρά από άλλες ασθένειες. Ταυτόχρονα, αποτελεί βασικό συστατικό σε προγράμματα απώλειας βάρους. Σύμφωνα με τις συστάσεις για τη φυσική δραστηριότητα, η σωματική άσκηση πρέπει να γίνεται σε τακτική βάση επειδή:

  • Αυξάνει τις πιθανότητές για υγιεινότερη και μακροβιότερη ζωή.
    Βοηθά προληπτικά από καρδιαγγειακές παθήσεις , υπέρταση και υπερλιπιδαιμίες (π.χ αυξημένη χοληστερόλη αίματος).
  • Δρα προληπτικά κατά ορισμένων μορφών καρκίνου, όπως του παχέος εντέρου και του καρκίνου του μαστού, του πνεύμονα και πιθανώς και του ενδομητρίου καρκίνου.
  • Βοηθά στην πρόληψη για διαβήτη τύπου 2 και μεταβολικό σύνδρομο (ένα συνδυασμό παραγόντων κινδύνου που αυξάνει τις πιθανότητες εκδήλωσης καρδιαγγειακής νόσου και διαβήτη).
  • Βοηθά στη διατήρηση της οστικής μάζας κι έτσι προλαμβάνει την οστεοπόρωση.
  • Μειώνει τον κίνδυνο πτώσης και βελτιώνει τη γνωστική λειτουργία στους ηλικιωμένους.
  • Ανακουφίζει από τα συμπτώματα κατάθλιψης και άγχους, καθώς επίσης βελτιώνει τη διάθεση.
  • Εμποδίζει την αύξηση του σωματικού βάρους, προάγει την απώλεια βάρους (όταν συνδυάζεται με μια δίαιτα χαμηλών θερμίδων), και βοηθά στη διατήρησης του νέου βάρους, ύστερα από προγράμματα απώλειας βάρους.
  • Βελτιώνει τους μύες της καρδιάς και των πνευμόνων.
    Βελτιώνει τον ύπνο.

Οι επιπτώσεις της καθιστικής ζωής

Αν η άσκηση και η τακτική σωματική δραστηριότητα είναι προς όφελος του σώματος, η καθιστική ζωή κάνει το αντίθετο. Αυξάνοντας τις πιθανότητες να γίνουν τα άτομα υπέρβαρα, αυξάνεται και ο κίνδυνος εμφάνισης μιας σειράς χρόνιων ασθενειών. Σύμφωνα με τις αναλύσεις από μια ομάδα ερευνητών του Αμερικανικού Κέντρου Ελέγχου Ασθενειών και Πρόληψης (Center for Disease Control: CDC), η αδράνεια, δηλαδή  η μη ύπαρξη φυσικής δραστηριότητας, συνδέθηκε με πάνω από 9 εκατομμύρια περιπτώσεις καρδιαγγειακών νοσημάτων,  για το 2001, με εκτιμώμενο άμεσο ιατρικό κόστος σχεδόν 24 δισεκατομμυρία δολάρια. Επίσης, έχει φανεί ότι τα άτομα που είναι σωματικά δραστήρια έχουν σημαντικά χαμηλότερο ετήσιο ιατρικό κόστος, σε σχέση με τα άτομα που είναι αδρανή.

Το να είσαι αδρανής ​​μπορεί να είναι επιβλαβές ακόμη και για τους ανθρώπους έχουν  συμμετέχουν σε οργανωμένα προγράμματα άσκησης. Η Μελέτη των Νοσηλευτριών, είναι μία από τις πολλές μελέτες που συσχετίζουν την παχυσαρκία με τις ώρες παρακολούθησης τηλεόρασης.  Οι ερευνητές παρακολούθησαν περισσότερες από 50.000 μεσήλικες γυναίκες για έξι χρόνια, καταγράφοντας τις διατροφικές τους συνήθειες και την καθημερινή τους σωματική δραστηριότητα. Έτσι, βρήκαν ότι για κάθε 2 ώρες ημερησίως  που  οι γυναίκες περνούσαν μπροστά στην τηλεόραση, είχαν 23% μεγαλύτερο κίνδυνο να γίνουν παχύσαρκες και 14% μεγαλύτερο κίνδυνο να αναπτύξουν διαβήτη. Επίσης, είναι ενδιαφέρον ότι δεν έχει σημασία αν οι συγκεκριμένες γυναίκες είχαν τακτική αθλητική δραστηριότητα. Όσο περισσότερες ώρες παρακολουθούσαν τηλεόραση, τόσο αυξανόταν η πιθανότητα να αυξήσουν το βάρος τους αλλά και να αναπτύξουν διαβήτη, ανεξάρτητα από το πόσο ελεύθερο χρόνο διέθεταν στην σωματικής τους άσκηση. Οι πολλές ώρες της συνεδρίασης στο χώρο εργασίας αύξησε επίσης τον κίνδυνο ύπαρξης παχυσαρκίας και διαβήτη.

Πιο πρόσφατες μελέτες έχουν δείξει ότι οι άνθρωποι που περνούν τον περισσότερο χρόνο τους καθημερινά σε καθιστικές δραστηριότητες (τηλεόραση, αυτοκίνητο, γραφείο) έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες να πεθάνουν νωρίς, από ό, τι οι άνθρωποι που ξοδεύουν λιγότερο χρόνο για καθισιό. Οι ερευνητές εικάζουν ότι όσο περισσότερες ώρες σε καθιστική ζωή ξοδεύει ένα άτομο, τόσο περισσότερες πιθανότητες για αλλαγή του μεταβολισμό του έχει. Αυτή η αλλαγή συνδυάζεται με καταστάσεις όπως παχυσαρκία, καρδιακές παθήσεις, διαβήτης  και άλλες χρόνιες παθήσεις. Είναι, επίσης, πιθανό οι ώρες που περνά κανείς καθισμένος ημερησίως να αποτελούν έναν δείκτης της καθιστικής ζωής που κάνει.

Εν ολίγοις, ένα πρωινό περπάτημα, η τακτοποίηση του σπιτιού, η βόλτα με το κατοικίδιο, φέρνουν πολλά οφέλη σε σχέση με την καθιστική ζωή και τις ώρες μπροστά στην τηλεόραση και στον υπολογιστή.

Σωματική Δραστηριότητα: Πόση άσκηση χρειάζεστε;

Εάν ένα άτομο δεν ασκείται και δεν είναι ιδιαίτερα δραστήριο κατά τη διάρκεια της ημέρας, οποιαδήποτε αύξηση στη σωματική του δραστηριότητα θεωρείται καλή για την υγεία του.

Η αερόβια σωματική δραστηριότητα ή κάθε δραστηριότητα που προκαλεί μια αισθητή αύξηση του καρδιακού ρυθμού σας είναι ιδιαίτερα ευεργετική για την πρόληψη των ασθενειών. Μερικές μελέτες δείχνουν ότι το ζωηρό βάδισμα για ακόμη μία με δύο ώρες την εβδομάδα (15 έως 20 λεπτά την ημέρα) αρχίζει να μειώνει  τις πιθανότητες καρδιακής προσβολής ή εγκεφαλικού επεισοδίου ή διαβήτη ή και πρόωρου θανάτου.

Οι συστάσεις για τους υγιείς ενήλικες προτείνουν τουλάχιστον 2 ½  ώρες την εβδομάδα μέτριας έντασης αερόβια δραστηριότητα, ή τουλάχιστον 1 ¼  ώρες την εβδομάδα έντονης έντασης αερόβια δραστηριότητα, ή ένας συνδυασμός και των δύο.

Μπορείτε να συνδυάσετε μέτρια και έντονη άσκηση κατά τη διάρκεια της εβδομάδας, κάνοντας 20 έως 25 λεπτά πιο έντονης έντασης για δύο ημέρες και στη συνέχεια, κάνοντας 30 λεπτά μέτριας έντασης δραστηριότητα για δύο ημέρες. Είναι ωραία να σπάσει η δραστηριότητά σας σε μικρότερες ενότητες, εφ ‘όσον διατηρηθεί η δραστηριότητα για τουλάχιστον 10 λεπτά. Οι ενήλικες θα πρέπει να ασχοληθούν με δραστηριότητες μυϊκής ενδυνάμωσης για τουλάχιστον 2 ημέρες την εβδομάδα. Τα παιδιά θα πρέπει να ασχοληθούν καθημερινά τουλάχιστον 1 ώρα ή περισσότερο με σωματικές δραστηριότητες κατάλληλες για την ηλικία τους. Υγιείς ενήλικες μεγαλύτερης ηλικίας θα πρέπει να ακολουθήσετε τις οδηγίες για τους ενήλικες.

Ένταση Άσκηση: Τι είναι μέτρια; Τι είναι έντονη;

Μέτριας έντασης αεροβική δραστηριότητα είναι κάθε δραστηριότητα που προκαλεί μια μικρή αλλά αισθητή αύξηση στην αναπνοή και τον καρδιακό ρυθμό. Έντονης έντασης αεροβική δραστηριότητα προκαλεί την πιο γρήγορη αναπνοή και μεγαλύτερη αύξηση του καρδιακού ρυθμού.
Αξιοσημείωτο είναι ότι αυτό που αισθάνεται σαν μέτρια δραστηριότητα ένα άτομο μπορεί πραγματικά να είναι πολύ έντονη δραστηριότητα για κάποιο άλλο. Για παράδειγμα, ένας νεαρός δρομέας μαραθωνίου, θα μπορούσε να περπατήσει 4 μίλια ανά ώρα χωρίς να ιδρώσει. Αλλά αυτός ο ρυθμός θα ήταν πιθανόν πολύ έντονος για ένα τυπικό γηραιότερο άτομο.

Περπάτημα – Ποδήλατο – Πορεία προς την Υγεία

Το περπάτημα είναι μια ιδανική άσκηση για πολλούς ανθρώπους. Δεν απαιτεί ειδικό εξοπλισμό, μπορεί να γίνει οποιαδήποτε στιγμή, σε κάθε θέση, και γενικά είναι πολύ ασφαλής. Επιπλέον, μελέτες, όπως: Νοσηλευτές Υγείας, Μελέτη Υγείας των Γυναικών, Μελέτη Υγείας Αποφοίτων Χάρβαρντ, κ.α έχουν δείξει ότι αυτή η απλή μορφή άσκησης μειώνει σημαντικά τις πιθανότητες εμφάνισης καρδιαγγειακών νοσημάτων, εγκεφαλικού επεισοδίου και διαβήτη σε διαφορετικούς πληθυσμούς.

Αν και το περπάτημα έχει οφέλη για την υγεία σε κάθε ρυθμό, το ζωηρό περπάτημα (τουλάχιστον 3 μίλια ανά ώρα) είναι πιο ευεργετική από το αργό για τον έλεγχο του βάρους. Και μια πρόσφατη θέση από τη Μελέτη Υγείας των Νοσηλευτριών δείχνει ότι η ποδηλασία προσφέρει παρόμοια οφέλη με το ζωηρό περπάτημα. Οι ερευνητές παρακολούθησαν περισσότερες από 18.000 γυναίκες για 16 χρόνια για να μελετήσουν τη σχέση μεταξύ των μεταβολών στη φυσική δραστηριότητα και το βάρος. Κατά μέσο όρο, οι γυναίκες απέκτησαν περίπου 20 κιλά κατά τη διάρκεια της μελέτης. Οι γυναίκες που αύξησαν τη σωματική τους δραστηριότητα κατά 30 λεπτά την ημέρα πήραν λιγότερο βάρος από τις γυναίκες των οποίων η δραστηριότητα παρέμεινε σταθερή επίπεδα. Ωστόσο, το είδος της δραστηριότητας έκανε τη  διαφορά. Στις γυναίκες που προστέθηκε στις  δραστηριότητές τους ποδήλατο ή γρήγορο περπάτημα, παρατηρήθηκε ότι ήταν σε θέση να περιορίσουν την αύξηση του σωματικού βάρους τους, ενώ οι γυναίκες που τους  προστέθηκε αργό περπάτημα δεν ήταν.

Το γρήγορο περπάτημα μπορεί να είναι δύσκολο για μερικούς ανθρώπους, και η ποδηλασία (ακόμα και σε ένα ποδήλατο γυμναστικής), μπορεί να είναι μια πιο άνετη επιλογή. Στην Μελέτη Υγείας των Νοσηλευτριών, για παράδειγμα, οι υπέρβαρες γυναίκες αφιέρωναν λιγότερο χρόνο σε πολύ ζωηρό περπάτημα από το κανονικό βάρος γυναικών, αλλά δαπανούσαν περίπου τον ίδιο χρόνο σε ποδηλασία. Επίσης, το περπάτημα και το ποδήλατο εντάσσονται και στις δραστηριότητες που είναι φιλικές προ το περιβάλλον.

Περισσότερη δραστηριότητα ισούται με περισσότερα οφέλη

Λάβετε υπόψη ότι 2 ½  ώρες μέτριας έντασης αερόβια δραστηριότητα την εβδομάδα είναι ένα εξαιρετικό σημείο εκκίνησης. Η άσκηση όσο τακτική ή εντονότερη ή και τα δύο είναι, μπορεί να φέρει ακόμη μεγαλύτερα οφέλη για την υγεία. Επίσης, έχουμε κατά νου ότι οι 2 ½ ώρες  δραστηριότητας θα πρέπει να αποτελεί μέρος της καθημερινής ζωής μας. Επίσης, μέτρια και έντονη δραστηριότητα μπορούμε να έχουμε στον καθημερινό μας τρόπο ζωής, όπως ο χορός, το κούρεμα του γκαζόν, κόψιμο ξύλων, κ.α.

Πηγή: www. Harvard.edu

Μετάφραση- Επιστημονική Επιμέλεια: Μυλωνά Νέλη, Κλινικός Διαιτολόγος- Διατροφολόγος

Αφυδάτωση…. χρήσιμες πληροφορίες για τους γονείς!

Υπό κανονικές συνθήκες, χάνουμε όλοι μας κάποιες ποσότητες νερού κάθε μέρα από το σώμα μας με τον ιδρώτα, τα δάκρυα, τα ούρα και τα κόπρανα. Επίσης, εξατμίζεται νερό από το δέρμα καθώς και με την αναπνοή. Εμείς συνήθως αντικαθιστούμε το νερό του σώματος και τα άλατα που περιέχει, με νερό και ηλεκτρολύτες μέσω της διατροφή μας.

Ορισμένες φορές, ωστόσο, τα παιδιά χάνουν μεγάλες ποσότητες υγρών και αλάτων διαμέσου του πυρετού (περισσότερο νερό εξατμίζεται από το σώμα όταν η θερμοκρασία του σώματος είναι αυξημένη), της διάρροια, του εμετού και σε μακρές περιόδους άσκησης με υπερβολική εφίδρωση. Αν δεν είστε σε θέση να αντικαταστήσετε επαρκώς το υγρά που έχουν χαθεί, τα παιδιά μπορεί να αφυδατωθούν.

Αναγνώριση της αφυδάτωσης

Εάν το παιδί σας έχει πυρετό, διάρροια, εμετό, έντονη εφίδρωση, μια ζεστή μέρα ή κατά τη διάρκεια έντονης σωματικής δραστηριότητας, προσέξτε για σημάδια αφυδάτωσης, τα οποία μπορεί να περιλαμβάνουν

  • ξηρό ή κολλώδες στόμα
  • λίγα ή καθόλου δάκρυα όταν κλαίει
  • μάτια που μοιάζουν βυθισμένα στο κεφάλι
  • μαλακό σημείο (κρανίου) πάνω από το κεφάλι του μωρού που μοιάζει βυθισμένο
  • έλλειψη ούρων ή υγρές πάνες για 6 έως 8 ώρες σε  βρέφος (ή μικρή ποσότητα ενός σκούρου κίτρινου χρώματος ούρων)
  • έλλειψη ούρων επί 12 ώρες σε  μεγαλύτερο παιδί (ή πολύ μικρή ποσότητα ενός σκούρου κίτρινου χρώματος ούρων)
  • ξηρό, δροσερό δέρμα
  • λήθαργο ή ευερεθιστότητα
  • κόπωση ή ζάλη σε μεγαλύτερο παιδί
Πρόληψη της αφυδάτωσης

Ο καλύτερος τρόπος για να αποφευχθεί η αφυδάτωση είναι να βεβαιωθείτε ότι τα παιδιά καταναλώνουν πολλά υγρά, όταν είναι άρρωστα ή όταν έχουν έντονη σωματική δραστηριότητα. Θα πρέπει ουσιαστικά να καταναλώνουν περισσότερα υγρά από όσα χάνουν από τον εμετό, τη διάρροια ή την έντονη εφίδρωση.

Η επαρκής ενυδάτωση του παιδιού διαφοροποιείται ανάλογα την περίπτωση. Για παράδειγμα, ένα παιδί με ένα πόνο στο λαιμό μπορεί να αφυδατωθεί λόγω της δυσκολίας του να πιει ή να φάει.Σε βρέφη που έχει βουλώσει η μύτη τους και έχουν πρόβλημα διατροφής, μπορεί να βοηθήσει η ρίψη με σταγόνες φυσιολογικού ορού στα ρουθούνια τους.Ο πυρετός που οφείλονται σε διάφορες λοιμώξεις, είναι ένας παράγοντας που βοηθάει στην αφυδάτωση και μπορεί να ελεγχθεί με φάρμακα ή χλιαρό νερό.

Είναι σημαντικό ότι τα παιδιά πίνουν υγρά συχνά κατά τη διάρκεια ζεστού καιρού. Όσοι συμμετέχουν σε αθλητικές δραστηριότητες ή επίπονες δραστηριότητες θα πρέπει να πίνουν κάποια επιπλέον υγρά πριν από την έναρξη δραστηριότητας. Θα πρέπει επίσης να πίνουν σε τακτά χρονικά διαστήματα (κάθε 20- 30 λεπτά) κατά τη διάρκεια της δραστηριότητας και μετά τη λήξη του. Σε ιδανική κατάσταση, οι αθλητικές δραστηριότητες  και οι διαγωνισμοί θα πρέπει να προγραμματιστούν νωρίς το πρωί ή αργά το απόγευμα, για να αποφευχθεί η πιο ζεστή περίοδος της ημέρας, κυρίως τους ζεστούς καλοκαιρινούς μήνες.

Η δίψα δεν είναι καλό σημάδι της αφυδάτωσης, διότι παρατηρείται όταν ήδη το άτομο έχει αφυδατωθεί σε κάποιο βαθμό. Μπορεί να είναι ήδη αφυδατωμένο ένα παιδί μέχρι τη στιγμή που θα αισθανθεί δίψα. Επομένως η λήψη υγρών είναι απαραίτητη για την αντικατάσταση των υγρών του σώματος. Γι ‘αυτό τα παιδιά θα πρέπει να αρχίσουν να πίνουν πριν αναπτυχθεί η δίψα και να καταναλώνουν επιπλέον υγρά, ακόμη και μετά την έλλειψη της δίψας.

Η αφυδάτωση σε ήπια γαστρεντερίτιδα

Τα παιδιά με ήπια γαστρεντερίτιδα, η οποία μπορεί να προκαλέσει ναυτία, εμετό και διάρροια, που δεν είναι αφυδατωμένα θα πρέπει να συνεχίσουν να τρώνε κανονικά, αλλά θα πρέπει να ενθαρρύνονται να πίνουν επιπλέον υγρά για να αντικαταστήσουν τις απώλειες των υγρών. Σύμφωνα με την Αμερικανική Ακαδημία Παιδιατρικής, πρόσφατες μελέτες έχουν δείξει ότι τα περισσότερα παιδιά με γαστρεντερίτιδα μπορεί να φάνε με ασφάλεια μια φυσιολογική για την ηλικία τους διατροφή, ενώ είναι άρρωστοι.

Στην πραγματικότητα, η σίτιση με φυσιολογική διατροφή για τα παιδιά που έχουν διάρροια, μπορεί να μειώσει ακόμα και τη διάρκεια της διάρροιας. Βρέφη με ήπια γαστρεντερίτιδα που δεν είναι αφυδατωμένα πρέπει να συνεχίσουν να λαμβάνουν μητρικό γάλα.

Στα αποδεκτά τρόφιμα για τα παιδιά με γαστρεντερίτιδα, που δεν είναι αφυδατωμένα περιλαμβάνονται: σύνθετοι υδατάνθρακες (όπως το ρύζι, το σιτάρι, πατάτες, ψωμί, δημητριακά και), άπαχο κρέας, γιαούρτι, φρούτα, και τα λαχανικά. Αποφύγετε τα λιπαρά τρόφιμα ή τρόφιμα με υψηλή περιεκτικότητα σε απλά σάκχαρα (όπως χυμοί και αναψυκτικά). Αν το παιδί έχει τάση για εμετό και δεν είναι αφυδατωμένο, η λήψη συχνών υγρών σε μικρή ποσότητα είναι ιδανική λύση.

Διαχείριση Αφυδάτωσης

Είναι σημαντικό για τους γονείς να μάθουν να αναγνωρίζουν τα πρώτα σημάδια της αφυδάτωσης ώστε να ανταποκριθούν γρήγορα, εάν αυτά αναπτυχθούν. Τα μικρότερα βρέφη και τα παιδιά πρέπει να παρακολουθούνται πολύ προσεκτικά επειδή είναι πιο πιθανό να αφυδατωθούν γρηγορότερα από ό, τι τα μεγαλύτερα παιδιά ή έφηβοι.

Ο στόχος για τη θεραπεία της αφυδάτωσης είναι η αντικατάσταση υγρών προκειμένου να αποκατασταθεί το επίπεδο των υγρών του σώματος στα φυσιολογικά επίπεδα. Όπως και με την πρόληψη, έτσι και η αποκατάσταση μπορεί να διαφέρει ανάλογα με την ηλικία του παιδιού και την κατάσταση η οποία να προκαλέσει την αφυδάτωση.
Ένα μεγαλύτερο παιδί που θα έχει ήπια αφυδάτωση λόγω υπερβολικής προσπάθειας θα είναι πιθανώς διψασμένος και θα επιτρέπεται να πίνει όσο θέλει. Το νερό είναι η καλύτερη επιλογή για την πρώτη ώρα. Μετά από αυτό, το παιδί μπορεί να χρειαστεί ποτά που περιέχουν ζάχαρη και ηλεκτρολύτες (άλατα) ή κανονική τροφή. Επίσης, το παιδί θα πρέπει να ξεκουραστεί σε δροσερό, σκιερό περιβάλλον μέχρι το χαμένο υγρό να αντικατασταθεί.

Επανενυδάτωση

Τα παιδιά που είναι αφυδατωμένα λόγω εμετού ή διάρροιας από κάποια ασθένεια (όπως γαστρεντερίτιδα) και θα έχουν χάσει τα υγρά τους, πρέπει να τα αντικαταστήσουν με ένα ειδικό φαρμακευτικό υγρό διάλυμα επανενυδάτωσης. Αυτό είναι διαθέσιμο σε πολλά καταστήματα τροφίμων και φαρμακεία χωρίς ιατρική συνταγή και έχει σχεδιαστεί για παιδιά που είναι αφυδατωμένα. Περιέχει ακριβώς το σωστό συνδυασμό των ζαχάρων και αλάτων, χρήσιμα για το σώμα, ώστε να απορροφηθούν ευκολότερα.

Η αντικατάσταση των χαμένων υγρών είναι γνωστή ως ενυδάτωση, η οποία επιτυγχάνεται με την αντικατάσταση των χαμένων υγρών χρησιμοποιώντας τα παραπάνω διάλυμα κατά τη διάρκεια λίγων ωρών.
Σε βρέφη που θηλάζουν, ο θηλασμός θα πρέπει να συνεχιστεί, ακόμη και κατά τη διάρκεια της αρχικής διαδικασίας επανενυδάτωσης, εκτός αν έχει εμετό επανειλημμένα. Το ειδικό φαρμακευτικό υγρό διάλυμα επανενυδάτωσης μπορεί να δοθεί ενδιάμεσα στη περίοδο του  θηλασμού. Για τα μωρά που δέχονται στέρεο τύπο τροφής θα πρέπει να διακόπτεται η στερεά τροφή κατά τη διάρκεια της επανενυδάτωσης και να ξαναρχίζει το συντομότερο. Αυτό γίνεται γιατί το παιδί είναι σε θέση να κρατήσει ποσότητα υγρών με αποτέλεσμα να μην εμφανίζει σημάδια αφυδάτωσης.

Τα υγρά που θα δοθούν στα παιδιά με διάρροια δε πρέπει να περιλαμβάνουν: νερό, σόδα, τσάι, χυμούς φρούτων, επιδόρπια με ζελατίνη, ζωμό κοτόπουλου, ή αθλητικά ποτά. Αυτά δεν έχουν το σωστό μίγμα της ζάχαρης και των αλάτων και μπορεί ακόμη και να επιδεινώσουν τη διάρροια.
Όταν το παιδί σας είναι αφυδατωμένο, μπορείτε να συνεχίσετε μια κανονική διατροφή, η οποία θα πρέπει να περιλαμβάνει πολλούς σύνθετους υδατάνθρακες (όπως το ρύζι, οι πατάτες, τα ολικής αλέσεως ψωμιά και δημητριακά), άπαχο κρέας, γιαούρτι, φρούτα και λαχανικά, καθώς και το παιδί που η συνήθης πηγή τροφής είναι το γάλα (μητρικό γάλα ή φόρμουλα για βρέφη και του γάλακτος με πλήρη δύναμη αγελαδινό για τα μεγαλύτερα παιδιά). Μην ξεχάσετε να παραλείψετε από τη διατροφή του τα λιπαρά τρόφιμα ή τρόφιμα με υψηλή περιεκτικότητα σε απλά σάκχαρα, όπως οι χυμοί και τα αναψυκτικά. Συνέχιση της κατάλληλης ισορροπημένης διατροφής είναι απαραίτητη για το παιδί σας ώστε να λαμβάνει όλα τα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά και τις θερμίδες που χρειάζεται ώστε να μπορεί να μειώσει ακόμα και τη διάρκεια της γαστρεντερίτιδας. 

Παλιά γιατροσόφια σχετικά με την αντιμετώπιση της αφυδάτωσης δεν συνιστώνται. Για παράδειγμα, η πρακτική της παράλειψης τροφής για περισσότερο από 24 ώρες είναι ακατάλληλη και μπορεί να μην είναι ασφαλής. Ομοίως, η ειδική δίαιτα που συνιστάται κατά το παρελθόν – όπως η δίαιτα BRAT (μπανάνες, ρύζι, πουρές μήλου, και τοστ) είναι αδικαιολόγητα περιοριστική και δεν παρέχουν την καλύτερη διατροφή για την ανάκτηση εντερικό σωλήνα ενός παιδιού. Επίσης, φάρμακα για τη διάρροια ή τον εμετό δεν συνιστάνται για τα παιδιά, καθώς μπορούν να έχουν επικίνδυνες παρενέργειες. Κατάλληλα υγρά είναι το κλειδί για τη θεραπεία.
Αν η θεραπεία αφυδάτωσης στο σπίτι δεν έχει τα απαιτούμενα αποτελέσματα βελτίωσης στο παιδί, ή ότι η αφυδάτωση επιδεινώνεται,  καλέστε το γιατρό σας αμέσως ή πηγαίνετε το παιδί σας στο πλησιέστερο τμήμα επειγόντων περιστατικών.

Πηγή: www. Kidshealth.org

Μετάφραση- Επιστημονική Επιμέλεια: Μυλωνά Νέλη, Κλινικός Διαιτολόγος- Διατροφολόγος