Τα οφέλη της φυσικής δραστηριότητας

Μείνε δραστήριος!

Εισαγωγή

Αν και δεν υπάρχουν σίγουρες συνταγές για την καλή υγεία, το μείγμα της υγιεινής διατροφής και τακτικής άσκησης είναι το καλύτερο δυνατό.

Η τακτική άσκηση και η σωματική δραστηριότητα βοηθά τα περισσότερα συστήματα του σώματος να λειτουργούν καλύτερα. Φαίνεται να δρα κατά των καρδιακών παθήσεων, του διαβήτη, και μια σειρά από άλλες ασθένειες. Ταυτόχρονα, αποτελεί βασικό συστατικό σε προγράμματα απώλειας βάρους. Σύμφωνα με τις συστάσεις για τη φυσική δραστηριότητα, η σωματική άσκηση πρέπει να γίνεται σε τακτική βάση επειδή:

  • Αυξάνει τις πιθανότητές για υγιεινότερη και μακροβιότερη ζωή.
    Βοηθά προληπτικά από καρδιαγγειακές παθήσεις , υπέρταση και υπερλιπιδαιμίες (π.χ αυξημένη χοληστερόλη αίματος).
  • Δρα προληπτικά κατά ορισμένων μορφών καρκίνου, όπως του παχέος εντέρου και του καρκίνου του μαστού, του πνεύμονα και πιθανώς και του ενδομητρίου καρκίνου.
  • Βοηθά στην πρόληψη για διαβήτη τύπου 2 και μεταβολικό σύνδρομο (ένα συνδυασμό παραγόντων κινδύνου που αυξάνει τις πιθανότητες εκδήλωσης καρδιαγγειακής νόσου και διαβήτη).
  • Βοηθά στη διατήρηση της οστικής μάζας κι έτσι προλαμβάνει την οστεοπόρωση.
  • Μειώνει τον κίνδυνο πτώσης και βελτιώνει τη γνωστική λειτουργία στους ηλικιωμένους.
  • Ανακουφίζει από τα συμπτώματα κατάθλιψης και άγχους, καθώς επίσης βελτιώνει τη διάθεση.
  • Εμποδίζει την αύξηση του σωματικού βάρους, προάγει την απώλεια βάρους (όταν συνδυάζεται με μια δίαιτα χαμηλών θερμίδων), και βοηθά στη διατήρησης του νέου βάρους, ύστερα από προγράμματα απώλειας βάρους.
  • Βελτιώνει τους μύες της καρδιάς και των πνευμόνων.
    Βελτιώνει τον ύπνο.

Οι επιπτώσεις της καθιστικής ζωής

Αν η άσκηση και η τακτική σωματική δραστηριότητα είναι προς όφελος του σώματος, η καθιστική ζωή κάνει το αντίθετο. Αυξάνοντας τις πιθανότητες να γίνουν τα άτομα υπέρβαρα, αυξάνεται και ο κίνδυνος εμφάνισης μιας σειράς χρόνιων ασθενειών. Σύμφωνα με τις αναλύσεις από μια ομάδα ερευνητών του Αμερικανικού Κέντρου Ελέγχου Ασθενειών και Πρόληψης (Center for Disease Control: CDC), η αδράνεια, δηλαδή  η μη ύπαρξη φυσικής δραστηριότητας, συνδέθηκε με πάνω από 9 εκατομμύρια περιπτώσεις καρδιαγγειακών νοσημάτων,  για το 2001, με εκτιμώμενο άμεσο ιατρικό κόστος σχεδόν 24 δισεκατομμυρία δολάρια. Επίσης, έχει φανεί ότι τα άτομα που είναι σωματικά δραστήρια έχουν σημαντικά χαμηλότερο ετήσιο ιατρικό κόστος, σε σχέση με τα άτομα που είναι αδρανή.

Το να είσαι αδρανής ​​μπορεί να είναι επιβλαβές ακόμη και για τους ανθρώπους έχουν  συμμετέχουν σε οργανωμένα προγράμματα άσκησης. Η Μελέτη των Νοσηλευτριών, είναι μία από τις πολλές μελέτες που συσχετίζουν την παχυσαρκία με τις ώρες παρακολούθησης τηλεόρασης.  Οι ερευνητές παρακολούθησαν περισσότερες από 50.000 μεσήλικες γυναίκες για έξι χρόνια, καταγράφοντας τις διατροφικές τους συνήθειες και την καθημερινή τους σωματική δραστηριότητα. Έτσι, βρήκαν ότι για κάθε 2 ώρες ημερησίως  που  οι γυναίκες περνούσαν μπροστά στην τηλεόραση, είχαν 23% μεγαλύτερο κίνδυνο να γίνουν παχύσαρκες και 14% μεγαλύτερο κίνδυνο να αναπτύξουν διαβήτη. Επίσης, είναι ενδιαφέρον ότι δεν έχει σημασία αν οι συγκεκριμένες γυναίκες είχαν τακτική αθλητική δραστηριότητα. Όσο περισσότερες ώρες παρακολουθούσαν τηλεόραση, τόσο αυξανόταν η πιθανότητα να αυξήσουν το βάρος τους αλλά και να αναπτύξουν διαβήτη, ανεξάρτητα από το πόσο ελεύθερο χρόνο διέθεταν στην σωματικής τους άσκηση. Οι πολλές ώρες της συνεδρίασης στο χώρο εργασίας αύξησε επίσης τον κίνδυνο ύπαρξης παχυσαρκίας και διαβήτη.

Πιο πρόσφατες μελέτες έχουν δείξει ότι οι άνθρωποι που περνούν τον περισσότερο χρόνο τους καθημερινά σε καθιστικές δραστηριότητες (τηλεόραση, αυτοκίνητο, γραφείο) έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες να πεθάνουν νωρίς, από ό, τι οι άνθρωποι που ξοδεύουν λιγότερο χρόνο για καθισιό. Οι ερευνητές εικάζουν ότι όσο περισσότερες ώρες σε καθιστική ζωή ξοδεύει ένα άτομο, τόσο περισσότερες πιθανότητες για αλλαγή του μεταβολισμό του έχει. Αυτή η αλλαγή συνδυάζεται με καταστάσεις όπως παχυσαρκία, καρδιακές παθήσεις, διαβήτης  και άλλες χρόνιες παθήσεις. Είναι, επίσης, πιθανό οι ώρες που περνά κανείς καθισμένος ημερησίως να αποτελούν έναν δείκτης της καθιστικής ζωής που κάνει.

Εν ολίγοις, ένα πρωινό περπάτημα, η τακτοποίηση του σπιτιού, η βόλτα με το κατοικίδιο, φέρνουν πολλά οφέλη σε σχέση με την καθιστική ζωή και τις ώρες μπροστά στην τηλεόραση και στον υπολογιστή.

Σωματική Δραστηριότητα: Πόση άσκηση χρειάζεστε;

Εάν ένα άτομο δεν ασκείται και δεν είναι ιδιαίτερα δραστήριο κατά τη διάρκεια της ημέρας, οποιαδήποτε αύξηση στη σωματική του δραστηριότητα θεωρείται καλή για την υγεία του.

Η αερόβια σωματική δραστηριότητα ή κάθε δραστηριότητα που προκαλεί μια αισθητή αύξηση του καρδιακού ρυθμού σας είναι ιδιαίτερα ευεργετική για την πρόληψη των ασθενειών. Μερικές μελέτες δείχνουν ότι το ζωηρό βάδισμα για ακόμη μία με δύο ώρες την εβδομάδα (15 έως 20 λεπτά την ημέρα) αρχίζει να μειώνει  τις πιθανότητες καρδιακής προσβολής ή εγκεφαλικού επεισοδίου ή διαβήτη ή και πρόωρου θανάτου.

Οι συστάσεις για τους υγιείς ενήλικες προτείνουν τουλάχιστον 2 ½  ώρες την εβδομάδα μέτριας έντασης αερόβια δραστηριότητα, ή τουλάχιστον 1 ¼  ώρες την εβδομάδα έντονης έντασης αερόβια δραστηριότητα, ή ένας συνδυασμός και των δύο.

Μπορείτε να συνδυάσετε μέτρια και έντονη άσκηση κατά τη διάρκεια της εβδομάδας, κάνοντας 20 έως 25 λεπτά πιο έντονης έντασης για δύο ημέρες και στη συνέχεια, κάνοντας 30 λεπτά μέτριας έντασης δραστηριότητα για δύο ημέρες. Είναι ωραία να σπάσει η δραστηριότητά σας σε μικρότερες ενότητες, εφ ‘όσον διατηρηθεί η δραστηριότητα για τουλάχιστον 10 λεπτά. Οι ενήλικες θα πρέπει να ασχοληθούν με δραστηριότητες μυϊκής ενδυνάμωσης για τουλάχιστον 2 ημέρες την εβδομάδα. Τα παιδιά θα πρέπει να ασχοληθούν καθημερινά τουλάχιστον 1 ώρα ή περισσότερο με σωματικές δραστηριότητες κατάλληλες για την ηλικία τους. Υγιείς ενήλικες μεγαλύτερης ηλικίας θα πρέπει να ακολουθήσετε τις οδηγίες για τους ενήλικες.

Ένταση Άσκηση: Τι είναι μέτρια; Τι είναι έντονη;

Μέτριας έντασης αεροβική δραστηριότητα είναι κάθε δραστηριότητα που προκαλεί μια μικρή αλλά αισθητή αύξηση στην αναπνοή και τον καρδιακό ρυθμό. Έντονης έντασης αεροβική δραστηριότητα προκαλεί την πιο γρήγορη αναπνοή και μεγαλύτερη αύξηση του καρδιακού ρυθμού.
Αξιοσημείωτο είναι ότι αυτό που αισθάνεται σαν μέτρια δραστηριότητα ένα άτομο μπορεί πραγματικά να είναι πολύ έντονη δραστηριότητα για κάποιο άλλο. Για παράδειγμα, ένας νεαρός δρομέας μαραθωνίου, θα μπορούσε να περπατήσει 4 μίλια ανά ώρα χωρίς να ιδρώσει. Αλλά αυτός ο ρυθμός θα ήταν πιθανόν πολύ έντονος για ένα τυπικό γηραιότερο άτομο.

Περπάτημα – Ποδήλατο – Πορεία προς την Υγεία

Το περπάτημα είναι μια ιδανική άσκηση για πολλούς ανθρώπους. Δεν απαιτεί ειδικό εξοπλισμό, μπορεί να γίνει οποιαδήποτε στιγμή, σε κάθε θέση, και γενικά είναι πολύ ασφαλής. Επιπλέον, μελέτες, όπως: Νοσηλευτές Υγείας, Μελέτη Υγείας των Γυναικών, Μελέτη Υγείας Αποφοίτων Χάρβαρντ, κ.α έχουν δείξει ότι αυτή η απλή μορφή άσκησης μειώνει σημαντικά τις πιθανότητες εμφάνισης καρδιαγγειακών νοσημάτων, εγκεφαλικού επεισοδίου και διαβήτη σε διαφορετικούς πληθυσμούς.

Αν και το περπάτημα έχει οφέλη για την υγεία σε κάθε ρυθμό, το ζωηρό περπάτημα (τουλάχιστον 3 μίλια ανά ώρα) είναι πιο ευεργετική από το αργό για τον έλεγχο του βάρους. Και μια πρόσφατη θέση από τη Μελέτη Υγείας των Νοσηλευτριών δείχνει ότι η ποδηλασία προσφέρει παρόμοια οφέλη με το ζωηρό περπάτημα. Οι ερευνητές παρακολούθησαν περισσότερες από 18.000 γυναίκες για 16 χρόνια για να μελετήσουν τη σχέση μεταξύ των μεταβολών στη φυσική δραστηριότητα και το βάρος. Κατά μέσο όρο, οι γυναίκες απέκτησαν περίπου 20 κιλά κατά τη διάρκεια της μελέτης. Οι γυναίκες που αύξησαν τη σωματική τους δραστηριότητα κατά 30 λεπτά την ημέρα πήραν λιγότερο βάρος από τις γυναίκες των οποίων η δραστηριότητα παρέμεινε σταθερή επίπεδα. Ωστόσο, το είδος της δραστηριότητας έκανε τη  διαφορά. Στις γυναίκες που προστέθηκε στις  δραστηριότητές τους ποδήλατο ή γρήγορο περπάτημα, παρατηρήθηκε ότι ήταν σε θέση να περιορίσουν την αύξηση του σωματικού βάρους τους, ενώ οι γυναίκες που τους  προστέθηκε αργό περπάτημα δεν ήταν.

Το γρήγορο περπάτημα μπορεί να είναι δύσκολο για μερικούς ανθρώπους, και η ποδηλασία (ακόμα και σε ένα ποδήλατο γυμναστικής), μπορεί να είναι μια πιο άνετη επιλογή. Στην Μελέτη Υγείας των Νοσηλευτριών, για παράδειγμα, οι υπέρβαρες γυναίκες αφιέρωναν λιγότερο χρόνο σε πολύ ζωηρό περπάτημα από το κανονικό βάρος γυναικών, αλλά δαπανούσαν περίπου τον ίδιο χρόνο σε ποδηλασία. Επίσης, το περπάτημα και το ποδήλατο εντάσσονται και στις δραστηριότητες που είναι φιλικές προ το περιβάλλον.

Περισσότερη δραστηριότητα ισούται με περισσότερα οφέλη

Λάβετε υπόψη ότι 2 ½  ώρες μέτριας έντασης αερόβια δραστηριότητα την εβδομάδα είναι ένα εξαιρετικό σημείο εκκίνησης. Η άσκηση όσο τακτική ή εντονότερη ή και τα δύο είναι, μπορεί να φέρει ακόμη μεγαλύτερα οφέλη για την υγεία. Επίσης, έχουμε κατά νου ότι οι 2 ½ ώρες  δραστηριότητας θα πρέπει να αποτελεί μέρος της καθημερινής ζωής μας. Επίσης, μέτρια και έντονη δραστηριότητα μπορούμε να έχουμε στον καθημερινό μας τρόπο ζωής, όπως ο χορός, το κούρεμα του γκαζόν, κόψιμο ξύλων, κ.α.

Πηγή: www. Harvard.edu

Μετάφραση- Επιστημονική Επιμέλεια: Μυλωνά Νέλη, Κλινικός Διαιτολόγος- Διατροφολόγος

Αφυδάτωση…. χρήσιμες πληροφορίες για τους γονείς!

Υπό κανονικές συνθήκες, χάνουμε όλοι μας κάποιες ποσότητες νερού κάθε μέρα από το σώμα μας με τον ιδρώτα, τα δάκρυα, τα ούρα και τα κόπρανα. Επίσης, εξατμίζεται νερό από το δέρμα καθώς και με την αναπνοή. Εμείς συνήθως αντικαθιστούμε το νερό του σώματος και τα άλατα που περιέχει, με νερό και ηλεκτρολύτες μέσω της διατροφή μας.

Ορισμένες φορές, ωστόσο, τα παιδιά χάνουν μεγάλες ποσότητες υγρών και αλάτων διαμέσου του πυρετού (περισσότερο νερό εξατμίζεται από το σώμα όταν η θερμοκρασία του σώματος είναι αυξημένη), της διάρροια, του εμετού και σε μακρές περιόδους άσκησης με υπερβολική εφίδρωση. Αν δεν είστε σε θέση να αντικαταστήσετε επαρκώς το υγρά που έχουν χαθεί, τα παιδιά μπορεί να αφυδατωθούν.

Αναγνώριση της αφυδάτωσης

Εάν το παιδί σας έχει πυρετό, διάρροια, εμετό, έντονη εφίδρωση, μια ζεστή μέρα ή κατά τη διάρκεια έντονης σωματικής δραστηριότητας, προσέξτε για σημάδια αφυδάτωσης, τα οποία μπορεί να περιλαμβάνουν

  • ξηρό ή κολλώδες στόμα
  • λίγα ή καθόλου δάκρυα όταν κλαίει
  • μάτια που μοιάζουν βυθισμένα στο κεφάλι
  • μαλακό σημείο (κρανίου) πάνω από το κεφάλι του μωρού που μοιάζει βυθισμένο
  • έλλειψη ούρων ή υγρές πάνες για 6 έως 8 ώρες σε  βρέφος (ή μικρή ποσότητα ενός σκούρου κίτρινου χρώματος ούρων)
  • έλλειψη ούρων επί 12 ώρες σε  μεγαλύτερο παιδί (ή πολύ μικρή ποσότητα ενός σκούρου κίτρινου χρώματος ούρων)
  • ξηρό, δροσερό δέρμα
  • λήθαργο ή ευερεθιστότητα
  • κόπωση ή ζάλη σε μεγαλύτερο παιδί
Πρόληψη της αφυδάτωσης

Ο καλύτερος τρόπος για να αποφευχθεί η αφυδάτωση είναι να βεβαιωθείτε ότι τα παιδιά καταναλώνουν πολλά υγρά, όταν είναι άρρωστα ή όταν έχουν έντονη σωματική δραστηριότητα. Θα πρέπει ουσιαστικά να καταναλώνουν περισσότερα υγρά από όσα χάνουν από τον εμετό, τη διάρροια ή την έντονη εφίδρωση.

Η επαρκής ενυδάτωση του παιδιού διαφοροποιείται ανάλογα την περίπτωση. Για παράδειγμα, ένα παιδί με ένα πόνο στο λαιμό μπορεί να αφυδατωθεί λόγω της δυσκολίας του να πιει ή να φάει.Σε βρέφη που έχει βουλώσει η μύτη τους και έχουν πρόβλημα διατροφής, μπορεί να βοηθήσει η ρίψη με σταγόνες φυσιολογικού ορού στα ρουθούνια τους.Ο πυρετός που οφείλονται σε διάφορες λοιμώξεις, είναι ένας παράγοντας που βοηθάει στην αφυδάτωση και μπορεί να ελεγχθεί με φάρμακα ή χλιαρό νερό.

Είναι σημαντικό ότι τα παιδιά πίνουν υγρά συχνά κατά τη διάρκεια ζεστού καιρού. Όσοι συμμετέχουν σε αθλητικές δραστηριότητες ή επίπονες δραστηριότητες θα πρέπει να πίνουν κάποια επιπλέον υγρά πριν από την έναρξη δραστηριότητας. Θα πρέπει επίσης να πίνουν σε τακτά χρονικά διαστήματα (κάθε 20- 30 λεπτά) κατά τη διάρκεια της δραστηριότητας και μετά τη λήξη του. Σε ιδανική κατάσταση, οι αθλητικές δραστηριότητες  και οι διαγωνισμοί θα πρέπει να προγραμματιστούν νωρίς το πρωί ή αργά το απόγευμα, για να αποφευχθεί η πιο ζεστή περίοδος της ημέρας, κυρίως τους ζεστούς καλοκαιρινούς μήνες.

Η δίψα δεν είναι καλό σημάδι της αφυδάτωσης, διότι παρατηρείται όταν ήδη το άτομο έχει αφυδατωθεί σε κάποιο βαθμό. Μπορεί να είναι ήδη αφυδατωμένο ένα παιδί μέχρι τη στιγμή που θα αισθανθεί δίψα. Επομένως η λήψη υγρών είναι απαραίτητη για την αντικατάσταση των υγρών του σώματος. Γι ‘αυτό τα παιδιά θα πρέπει να αρχίσουν να πίνουν πριν αναπτυχθεί η δίψα και να καταναλώνουν επιπλέον υγρά, ακόμη και μετά την έλλειψη της δίψας.

Η αφυδάτωση σε ήπια γαστρεντερίτιδα

Τα παιδιά με ήπια γαστρεντερίτιδα, η οποία μπορεί να προκαλέσει ναυτία, εμετό και διάρροια, που δεν είναι αφυδατωμένα θα πρέπει να συνεχίσουν να τρώνε κανονικά, αλλά θα πρέπει να ενθαρρύνονται να πίνουν επιπλέον υγρά για να αντικαταστήσουν τις απώλειες των υγρών. Σύμφωνα με την Αμερικανική Ακαδημία Παιδιατρικής, πρόσφατες μελέτες έχουν δείξει ότι τα περισσότερα παιδιά με γαστρεντερίτιδα μπορεί να φάνε με ασφάλεια μια φυσιολογική για την ηλικία τους διατροφή, ενώ είναι άρρωστοι.

Στην πραγματικότητα, η σίτιση με φυσιολογική διατροφή για τα παιδιά που έχουν διάρροια, μπορεί να μειώσει ακόμα και τη διάρκεια της διάρροιας. Βρέφη με ήπια γαστρεντερίτιδα που δεν είναι αφυδατωμένα πρέπει να συνεχίσουν να λαμβάνουν μητρικό γάλα.

Στα αποδεκτά τρόφιμα για τα παιδιά με γαστρεντερίτιδα, που δεν είναι αφυδατωμένα περιλαμβάνονται: σύνθετοι υδατάνθρακες (όπως το ρύζι, το σιτάρι, πατάτες, ψωμί, δημητριακά και), άπαχο κρέας, γιαούρτι, φρούτα, και τα λαχανικά. Αποφύγετε τα λιπαρά τρόφιμα ή τρόφιμα με υψηλή περιεκτικότητα σε απλά σάκχαρα (όπως χυμοί και αναψυκτικά). Αν το παιδί έχει τάση για εμετό και δεν είναι αφυδατωμένο, η λήψη συχνών υγρών σε μικρή ποσότητα είναι ιδανική λύση.

Διαχείριση Αφυδάτωσης

Είναι σημαντικό για τους γονείς να μάθουν να αναγνωρίζουν τα πρώτα σημάδια της αφυδάτωσης ώστε να ανταποκριθούν γρήγορα, εάν αυτά αναπτυχθούν. Τα μικρότερα βρέφη και τα παιδιά πρέπει να παρακολουθούνται πολύ προσεκτικά επειδή είναι πιο πιθανό να αφυδατωθούν γρηγορότερα από ό, τι τα μεγαλύτερα παιδιά ή έφηβοι.

Ο στόχος για τη θεραπεία της αφυδάτωσης είναι η αντικατάσταση υγρών προκειμένου να αποκατασταθεί το επίπεδο των υγρών του σώματος στα φυσιολογικά επίπεδα. Όπως και με την πρόληψη, έτσι και η αποκατάσταση μπορεί να διαφέρει ανάλογα με την ηλικία του παιδιού και την κατάσταση η οποία να προκαλέσει την αφυδάτωση.
Ένα μεγαλύτερο παιδί που θα έχει ήπια αφυδάτωση λόγω υπερβολικής προσπάθειας θα είναι πιθανώς διψασμένος και θα επιτρέπεται να πίνει όσο θέλει. Το νερό είναι η καλύτερη επιλογή για την πρώτη ώρα. Μετά από αυτό, το παιδί μπορεί να χρειαστεί ποτά που περιέχουν ζάχαρη και ηλεκτρολύτες (άλατα) ή κανονική τροφή. Επίσης, το παιδί θα πρέπει να ξεκουραστεί σε δροσερό, σκιερό περιβάλλον μέχρι το χαμένο υγρό να αντικατασταθεί.

Επανενυδάτωση

Τα παιδιά που είναι αφυδατωμένα λόγω εμετού ή διάρροιας από κάποια ασθένεια (όπως γαστρεντερίτιδα) και θα έχουν χάσει τα υγρά τους, πρέπει να τα αντικαταστήσουν με ένα ειδικό φαρμακευτικό υγρό διάλυμα επανενυδάτωσης. Αυτό είναι διαθέσιμο σε πολλά καταστήματα τροφίμων και φαρμακεία χωρίς ιατρική συνταγή και έχει σχεδιαστεί για παιδιά που είναι αφυδατωμένα. Περιέχει ακριβώς το σωστό συνδυασμό των ζαχάρων και αλάτων, χρήσιμα για το σώμα, ώστε να απορροφηθούν ευκολότερα.

Η αντικατάσταση των χαμένων υγρών είναι γνωστή ως ενυδάτωση, η οποία επιτυγχάνεται με την αντικατάσταση των χαμένων υγρών χρησιμοποιώντας τα παραπάνω διάλυμα κατά τη διάρκεια λίγων ωρών.
Σε βρέφη που θηλάζουν, ο θηλασμός θα πρέπει να συνεχιστεί, ακόμη και κατά τη διάρκεια της αρχικής διαδικασίας επανενυδάτωσης, εκτός αν έχει εμετό επανειλημμένα. Το ειδικό φαρμακευτικό υγρό διάλυμα επανενυδάτωσης μπορεί να δοθεί ενδιάμεσα στη περίοδο του  θηλασμού. Για τα μωρά που δέχονται στέρεο τύπο τροφής θα πρέπει να διακόπτεται η στερεά τροφή κατά τη διάρκεια της επανενυδάτωσης και να ξαναρχίζει το συντομότερο. Αυτό γίνεται γιατί το παιδί είναι σε θέση να κρατήσει ποσότητα υγρών με αποτέλεσμα να μην εμφανίζει σημάδια αφυδάτωσης.

Τα υγρά που θα δοθούν στα παιδιά με διάρροια δε πρέπει να περιλαμβάνουν: νερό, σόδα, τσάι, χυμούς φρούτων, επιδόρπια με ζελατίνη, ζωμό κοτόπουλου, ή αθλητικά ποτά. Αυτά δεν έχουν το σωστό μίγμα της ζάχαρης και των αλάτων και μπορεί ακόμη και να επιδεινώσουν τη διάρροια.
Όταν το παιδί σας είναι αφυδατωμένο, μπορείτε να συνεχίσετε μια κανονική διατροφή, η οποία θα πρέπει να περιλαμβάνει πολλούς σύνθετους υδατάνθρακες (όπως το ρύζι, οι πατάτες, τα ολικής αλέσεως ψωμιά και δημητριακά), άπαχο κρέας, γιαούρτι, φρούτα και λαχανικά, καθώς και το παιδί που η συνήθης πηγή τροφής είναι το γάλα (μητρικό γάλα ή φόρμουλα για βρέφη και του γάλακτος με πλήρη δύναμη αγελαδινό για τα μεγαλύτερα παιδιά). Μην ξεχάσετε να παραλείψετε από τη διατροφή του τα λιπαρά τρόφιμα ή τρόφιμα με υψηλή περιεκτικότητα σε απλά σάκχαρα, όπως οι χυμοί και τα αναψυκτικά. Συνέχιση της κατάλληλης ισορροπημένης διατροφής είναι απαραίτητη για το παιδί σας ώστε να λαμβάνει όλα τα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά και τις θερμίδες που χρειάζεται ώστε να μπορεί να μειώσει ακόμα και τη διάρκεια της γαστρεντερίτιδας. 

Παλιά γιατροσόφια σχετικά με την αντιμετώπιση της αφυδάτωσης δεν συνιστώνται. Για παράδειγμα, η πρακτική της παράλειψης τροφής για περισσότερο από 24 ώρες είναι ακατάλληλη και μπορεί να μην είναι ασφαλής. Ομοίως, η ειδική δίαιτα που συνιστάται κατά το παρελθόν – όπως η δίαιτα BRAT (μπανάνες, ρύζι, πουρές μήλου, και τοστ) είναι αδικαιολόγητα περιοριστική και δεν παρέχουν την καλύτερη διατροφή για την ανάκτηση εντερικό σωλήνα ενός παιδιού. Επίσης, φάρμακα για τη διάρροια ή τον εμετό δεν συνιστάνται για τα παιδιά, καθώς μπορούν να έχουν επικίνδυνες παρενέργειες. Κατάλληλα υγρά είναι το κλειδί για τη θεραπεία.
Αν η θεραπεία αφυδάτωσης στο σπίτι δεν έχει τα απαιτούμενα αποτελέσματα βελτίωσης στο παιδί, ή ότι η αφυδάτωση επιδεινώνεται,  καλέστε το γιατρό σας αμέσως ή πηγαίνετε το παιδί σας στο πλησιέστερο τμήμα επειγόντων περιστατικών.

Πηγή: www. Kidshealth.org

Μετάφραση- Επιστημονική Επιμέλεια: Μυλωνά Νέλη, Κλινικός Διαιτολόγος- Διατροφολόγος